Indonesie-Maleisie-Thailand-Laos...

Veel landen ineens he! Twee weken geleden is mijn backpackavontuur begonnen, want toen vertrok ik vanuit Surabaya naar Kuala Lumpur, Maleisie!

Daar werd ik heel gastvrij ontvangen, want de eerste twee avonden hoefde ik niet voor mijn diner te betalen. Een Maleisische man trakteerde me en de volgende avond had ik een diner met allemaal guesthouse eigenaars. Was superleuk & lekker, en vooral grappig om te zien dat ze gearmd lopen enzo terwijl ze natuurlijk in feite GROTE CONCURRENTEN zijn...

Verder heel veel lol gehad in Maleisie! Ik ben uitgegaan met vijf mannen naar een 'lady's night' (gratis drinken voor mij!!!), heb verschillende jungletochten gemaakt, en heb gedoken vanaf de Perhentian Islands. Dat ging gelukkig goed dit keer, want vorige keer in Lombok kreeg ik een probleem op 18 meter diepte... En geloof me, dat wil je niet hebben, want ik had een zuurstof tekort maar was verplicht om L-A-N-G-Z-A-A-M naar boven te gaan om geen blijvende schade aan mijn lichaam over te houden! Maar op de Perhentian Islands heb ik langzaam mijn vertrouwen teruggekregen en verschillende mooie duiken gemaakt (haai gezien!).

Toen naar Thailand en na 1 nacht in Bangkok besloot ik dat ik weer terugwilde naar de 'onvoorspelbare wereld' en nu zit in Vientiane in Laos. Het was namelijk wel een cultuurschok, van Indonesie naar Maleisie gaan. Hoewel de taal grotendeels hetzelfde is, zijn de landen in verschillende staten van ontwikkeling. Indonesie is ruiger, minder georganiseerd en daardoor onvoorspelbaarder (en misschien ook interessanter?!). Maleisie daarentegen is heel goed georganiseerd, alles is goed te plannen en niets is moeilijk (vooral voor toeristen). Als voorbeeld: bussen rijden hier op TIJD, mensen verstaan engels, je wordt amper tot niet afgezet, overal zijn toeristen faciliteiten... het is net Europa. In het begin moest ik daar erg aan wennen en miste ik het ruige en onvoorspelbare van Indonesie, zoals in de bus klemgedrukt worden door een indonesie familie links van je, en rechts een man met drie kippen op schoot, terwijl voorin in de bus een vrouw vals met een karaoke apparaat staat mee te zingen in de hoop wat geld te kunnen verzamelen, en terwijl de hele bus je raar aanstaart omdat ze bijna nooit blanken zien! Maar ik moet echter ook toegeven dat het oermakkelijk is, je weet wanneer een bus vertrekt en aankomt, en een beetje luxe is soms toch ook wel fijn...

Maar niet voor altijd uiteraard, en nadat ik eergister besloten had Bangkok met zijn beruchte 'Westerse' Khaosan Road achter me te laten, is nu Laos mijn bestemming voor de komende twee weken. Ik hoop weer lokale bussen, raar eten, en veel gebarentaal mee te maken... En als dat niet lukt kan ik het altijd nog in Cambodja proberen!

kus Annemieke