Ziekenhuizen in Thailand....

Hallo allemaal,

Ik zit nu op het vliegveld van Bangkok te wachten tot mijn vlucht naar Singapore en vandaaruit naar Amsterdam! Mijn reis is bijna over! De laatste week is echter wel anders geweest dan ik gehoopt had, eigenlijk had ik al thuis moeten zijn, maar onverwachts belandde ik ineens in het ZIEKENHUIS...

Afgelopen week storte ik namelijk in na een bus- en bootreis van 20 uur. Eerst dacht ik dat het na een goede nachtrust wel over zou gaan, maar mijn hele lichaam deed pijn en de volgende morgen voelde ik me alleen slechter. Ik naar de dokter, en ik kreeg medicijnen en ik moest de volgende dag terugkomen naar het ziekenhuis voor bloedtesten om te kijken of ik malaria of dengue had. De volgende dag terug en de dag erna besloot ik maar in het ziekenhuis te blijven omdat ik hoge koorts had (mijn hoogste punt was 39.8...). Maar het ziekenhuis van Koh Phangan (feesteiland bekend van de beruchte 'full moon parties') is niet zo geavanceerd, en ze konden maar niet vaststellen of ik DENGUE had of niet.

Dus na 1 nacht in het ziekenhuis werd ik overgeplaatst naar een internationaal ziekenhuis in Koh Samui, een nabijgelegen eiland. Ik was er wel blij mee, omdat Koh Phangan Hospital echt aan niemand aan te raden is. De kamer was mooi, maar de badkamer gewoon vies (in een ziekenhuis!) en mijn vriendje moest verplicht in de kamer blijven, volgens ons omdat ze niet voor me wilden zorgen. Ik kreeg namelijk ook geen eten en terwijl ik in de kamer lag gingen ze in de muur zitten boren om een schilderij in mijn kamer op te hangen!

Maar ja, het ziekenhuis in Koh Samui was veel beter gelukkig, met zusters die iets meer verstand van alles hadden en iets meer engels konden, en een dokter die na een half uur kon vaststellen dat ik echt DENGUE had, naast bloedarmoede en een darminfectie. Het eten was alleen verschrikkelijk, nooit geweten dat je toast met scrambled eggs kan verpesten!

Maar gelukkig kwam ik er na 1 nacht Koh Phangan Hospital en 4 nachten Bangkok Samui Hospital weer bovenop en hoewel ik nog niet helemaal 100 procent ben, mag ik alweer vliegen zodat ik eindelijk echt naar huis kan en daar verder kan aansterken!

Toch moet ik eerlijk toegeven dat ik nu heel erg gemixte gevoelens heb. De afgelopen weken heb ik heel erg uitgekeken om weer naar Holland te gaan, maar er zijn zoveel kleine dingen die ik ga missen of nu zelfs al mis. Om te beginnen mijn vriendje Yotam natuurlijk. Verder mijn manier van leven hier, lang leve de vrijheid en elke dag gewoon doen wat je zelf wilt. Drie keer per dag uit eten gaan voor minder dan 5 euro (en dan nog zeuren over hoe duur het allemaal is uiteraard!). Het chaotische verkeer en straatbeeld zal ik missen, zelfs het afval en de rommel op straat.

Maar mijn reis door ZuidOostAzie is wel een goede overgang geweest van Indonesie naar Holland. Indonesie was echt totaal anders, en helemaal niet westers, terwijl ik verbaasd was om te zien hoe 'modern' en 'Europees' Maleisie, Thailand, Vietnam, en zelfs de toeristengebieden Laos en Cambodja wel niet waren. Ook kom je overal blanken tegen in deze landen, terwijl ik in Indonesie altijd de enige was. Dus tja, ik denk dat ik wel een beetje ben voorbereid om terug te keren naar Nederland... (al maak ik me nu al zorgen om de kou eigenlijk, ik vind de airconditioning hier al koud....)

Maar ik ga zo maar eens naar mijn gate toe. Voor de laatste keer een lieve groet vanuit Azie!

Annemieke