Demonstreren voor Tabaksregulering

Jaja, daar sta je dan midden op staat te demonstreren voor iets waarvan je maar zo half en half het doel weet. En dan sta je de volgende dag met kleurenfoto op de derde pagina van een nationale krant in Bangladesh…

Een collega had me uitgenodigd mee te doen met een demonstratie die hij gedeeltelijk georganiseerd had. Het doel was een betere tabaksregulering. Tabakspromotie in de vorm van advertenties en promotie op de televisie is bijvoorbeeld verboden, maar dit wordt niet altijd nageleefd, vooral niet in kleine dorpjes. Dus werd er een demonstratie georganiseerd. Ik besloot mee te doen omdat ik op kantoor toch niets te doen had.

De opkomst was relatief laag: er kwamen maar zo’n dertig man. Maar er was wel goed materiaal aanwezig: we hadden een enkele meters lang spandoek en we hadden allemaal een tekst om ons lijf hangen. Bovendien hadden we een actie cap op ons hoofd en deelden we flyers uit. Dus zo stonden we een uur te demonstreren.

Er waren dus niet veel demonstranten, maar de pers was wel aanwezig! Fotografen van verschillende kranten hebben ons vereeuwigd en de meeste tijd stonden we niet te demonstreren maar te póseren! Dat was wel raar, moet je op een rijtje gaan staan zodat het lijkt alsof er veel meer demonstranten zijn en de journalisten zeggen ook nog eens hoe iedereen moet staan. Lekker spontaan dus!

Maar ik heb de krant gehaald hoor! Vandaag stond een foto van mij en anderen in twee Engelstalige kranten! Heb ik dus niet voor niks de hele morgen in de zon mijn best lopen doen…

Het rare over deze demonstratie vond ik nog het gedrag van één demonstrant. Hij gooide afval gewoon op de grond. Dat is op zich niet zo bijzonder; dat gebeurt overal. Maar het rare is dat hij waarschijnlijk over een paar maanden weer demonstreert, maar dan voor het behoud van het milieu ofzo. Hij is namelijk deel van een organisatie die vaak demonstreert en actie voert. Het ene moment richten ze zich op onderwijs, het ander moment op milieu zaken. Het kan dus best zo zijn dat hij over twee maanden heel enthousiast tegen het bederf van de leefomgeving actie voert, en met veel inzet al het afval van de grond af haalt. Wel typisch.

Misschien ben ik nu aan het invullen, maar soms heb ik het gevoel dat niet altijd iedere Bangladeshi persoon zich bewust is van alles. Er protesteerden namelijk ook mensen die rookten in deze demonstratie. Het lijkt wel alsof er enthousiast actie wordt gevoerd, maar soms er niet genoeg gereflecteerd wordt op een persoon zijn eigen leven. Zo heb ik ook een vrouwelijke collega die als trainer strijdt voor ‘women empowerment’, maar zelf dus het huwelijk wil regelen van haar eigen dochter. Een andere mannelijke collega is ook vol van de principes van gender gelijkheid, maar zijn vrouwelijke familieleden bedienen de mannelijke leden van de familie. Dit viel me erg op toen ik een keer werd uitgenodigd om bij hem thuis te lunchen. Kortom, een beetje zelfreflectie zou af en toe wel goed zijn… Maar de demonstratie was in ieder geval leuk en interessant om een keer mee te maken!

Liefs Annemieke